Twee jaar geleden waren we op vakantie in Stockholm, de hoofdstad van Zweden. Een gastvrij land met een rijke historie. Zeker ook vanwege de politieke en bestuurlijke ontwikkelingen. Indrukwekkend hoe de Zweedse overheid op het gebied van duurzaamheid en energietransitie het voortouw heeft genomen. Ze maakt keuzes en (be-)stuurt. Indrukwekkend hoe dat nadrukkelijk in samenspraak met de samenleving gebeurt. En ook nog eens in een opvallend relaxte sfeer.
Ook als het gaat over de Nederlandse aanpak van zorg en welzijn kan Zweden als voorbeeld dienen. Tijdens mijn zoektocht naar de oorsprong van het sociaal domein in Zweden, stuitte ik op een interessant fenomeen: Fika. Dit onderdeel van de Zweedse cultuur heb ik ervaren als een mix van ‘pauze, tijd voor koffie’ en ‘taartmanagement’: iets lekkers inzetten als verbindingsmiddel in de ontmoeting.
Eigenlijk is Fika niet in één woord te vatten. Het is het moment waarop de Zweden pauzeren met een kop koffie of thee, vaak in combinatie met een zoete lekkernij. Dat doen ze met collega’s, vrienden, familie of gewoon alleen. Geen vluchtige cappuccino op het station of achter je bureau dus. Fika is de tijd nemen voor een pauze. Een Fika-ervaring gaat over beleving, reflectie, contact, het bouwen aan relaties, rust, ontmoeting. Fika draait om de kunst om even afstand te nemen van je dagelijkse bezigheden, zowel mentaal als fysiek. Wat mij betreft is het tijd voor meer Fika in onze Nederlandse samenleving. Ik wens u een fijne, zoete zomer.
deze column is ook geplaatst in de Zenderstreek