Wist je dat de Nederlandse Bank voor ongeveer 20,8 miljard euro aan goud in voorraad heeft? En dat goud tot 1971 de waarde van ons geld vertegenwoordigde? In 1971 is dat losgekoppeld. Sinds dat jaar drukt de overheid geld bij zonder dat daar goud tegenover hoeft te staan. In ons huidige digitale tijdperk is geld creëren een digitale actie geworden. Een computer van de Nederlandse Bank zet een getal om in waarde. Zo lijkt het.
De illusie van de waarde van geld heeft ook invloed op ons als gemeente. Bijvoorbeeld op de financiering van de zorg. Het sterkt mij in de overtuiging dat die zorg niet om geld draait. En ook niet om de waarde waarvoor dat geld staat. Het gaat om de waarde van de zorg.
Het lijkt simpel. En wellicht daagt het mensen uit om te zeggen dat ‘the sky the limit’ is. Ik zie het eerder als een aanmoediging om erachter te komen welke maatschappelijke waarden wij als samenleving nu écht belangrijk vinden. Het geeft me hoop voor de toekomst. Sommige inwoners die ik spreek zijn terecht bezorgd. Is goede zorg voor hen en anderen op termijn nog wel haalbaar?
Ik wil de waarde van zorg graag vooropstellen. Dat kan als we ons bevrijden van systeemdenken en weer oog krijgen voor de bedoeling: datgene waar het bij het uitvoeren van het dagelijks werk wezenlijk om zou moeten gaan (leestip: ‘Verdraaide Organisaties’ van Wouter Hart).
Geld is voor mij een onderdeel van onze systeemwereld. In onze leefwereld is het de bedoeling goede en passende zorg te organiseren. Wat het probleem is, wat iemand zelf kan en waar hij of zij hulp bij nodig heeft, zjjn daarbij belangrijke vragen. Die hulp zal er altijd moeten zijn of komen. Voor iedere inwoner. En ja, die zorg kopen we in en dat rekenen we af in geld. Onze systeemwereld staat immers in dienst van de bedoeling.
Deze column is ook geplaatst in de Zenderstreek