Na mijn nachtelijke avontuur op 25 oktober j.l. met de politiemannen Jaap en Joey, heb ik voor mezelf nog wat vragen tegen het licht gehouden en deze van een reactie voorzien.
Welke competenties van een politieman of -vrouw zie ik nu beter?
Voor mij is duidelijk dat een politieman of -vrouw een aantal basiscompetenties heeft die niet altijd worden gezien en wellicht meer bekendheid bij het brede publiek verdienen. Een eerste competentie is flexibiliteit. Vergelijk het maar eens met je eigen werk, vaak weet je van te voren wat je gaat doen, de politieman of -vrouw weet dat vrijwel nooit. Natuurlijk is er wel een planning maar naast de planning zijn er ook hoge verwachtingen en verantwoordelijkheden. Een spel van taken, verantwoordelijkheid en acties vullen de uren van een dienstdoende politieman of -vrouw.
Naast flexibiliteit is ook doortastend handelen een belangrijke vaardigheid. En daar zijn de mensen die daarmee worden geconfronteerd natuurlijk niet altijd blij mee.
Probeer je maar eens te verplaatsen in een situatie waarbij de politieman of –vrouw handelt en jij de andere partij bent. Wat als deze dan gaat twijfelen of onzeker optreedt? Ook ik ben het niet altijd eens met de wijze waarop gehandeld wordt, maar de verwachting en verantwoordelijkheid die ik verwacht van een politie zorgt er ook voor dat ik de daadkracht moet accepteren op dat moment, dat lijkt mij de consequentie van de verwachting die ik heb. Natuurlijk moet wel de dialoog en inzet zo zijn dat er op een later moment wel reflectie en verbetering mogelijk is. En dat blijkt zo te zijn.
Hoe zit het eigenlijk met de administratieve drukte in het politieleven?
Alles wat een politiemedewerker doet, wordt geregistreerd, tot in details. Dat is nodig om te voldoen aan alle wet- en regelgeving die er door de loop der tijd van kracht is. Neem bijvoorbeeld een aanrijding of inbeslagname. Niet alleen het feitelijke gebeuren moet worden geregistreerd maar ook het eigenaarschap, bijvoorbeeld een leaseauto heeft een berijder, wellicht ook een passagier, een contractant (vaak de werkgever) en het leasebedrijf zelf, die ook weer een verzekeringsbedrijf gebruikt om zich te verzekeren. En al die informatie en al die vragen die dat weer oproept moeten door de dienstdoende politieman of –vrouw worden geregistreerd en geverifieerd.
De wijze waarop die registratie moet plaatsvinden is geen vrije keuze. Dit is landelijk bepaald en ingericht, geen keuze maar opdracht. Een werkwijze waar ik zelf niet zo goed tegen kan, systemen zijn leidend bij de registratie. Tegelijkertijd realiseer ik me dat het nodig is om de verwachtingen en verantwoordelijkheid waar te kunnen maken. Maar neem van mij aan, ook mensen in politiedienst blijven hierbij op zoek naar verbeteringen. Dat gaat soms stroperig en lijkt onlogisch, maar dat gebeurt niet alleen bij de politie.
De politie heeft geen keuze in het registreren en uitvoeren van het werk. Dat is vastgelegd o.a. in de politiewet (en nog veel meer wetten) en in de APV. De politiewet is een landelijk gegeven en de APV is de lokale aanvulling daarop. En die APV daar kunnen we als Gemeenteraad invloed op hebben, mits deze niet in strijd is met de landelijke wet- en regelgeving.
Een voorbeeld van een aanvulling in de APV in Houten, we hebben een regel in de APV staan die aangeeft dat je 24 uur per dag, 7 dagen in de week geen inbrekergereedschap op zak mag hebben. Letterlijk staat er:
Artikel 2:44 APV Vervoer inbrekerswerktuigen
1. Het is verboden op een openbare plaats inbrekerswerktuigen te vervoeren of bij zich te hebben, die ertoe kunnen dienen zich onrechtmatig de toegang tot een gebouw of erf te verschaffen, onrechtmatig sluitingen te openen of te verbreken, diefstal door middel van braak te vergemakkelijken of het maken van sporen te voorkomen.
2. Het verbod is niet van toepassing indien de genoemde gereedschappen, voorwerpen of middelen niet zijn gebruikt of niet zijn bestemd voor de in het eerste lid bedoelde handelingen.
Bijvoorbeeld een schroevendraaier in je binnenzak kan verdacht zijn. Dat klinkt overdreven, maar stel je eens voor; je bent agent op straat en er is in de buurt ingebroken, de kans dat je live bij een inbraak aanwezig bent is nihil. Dus heterdaad is lastig. De melding komt en je ziet enkele verdachten. Door deze aan te spreken en op grond van bijvoorbeeld de vondst van een schroevendraaier bij de verdachte is er de mogelijkheid om dit verder te onderzoeken. Het is dus een begin voor verder onderzoek en niet een veroordeling. Bestaat die regel niet, dan kan iemand niet verder worden onderzocht op dat moment. En wees eens eerlijk, hoe vaak loop jij met een schroevendraaier in je binnenzak door Houten? En als je die op zak hebt, kun je dat dan uitleggen? Als dat zo is zal de politie dat horen en registreren.
Voorbeelden van wetten waar de politietaak mee heeft te maken?